MAÇ YAZISI : ADANA DEMİRSPOR 4 - ADANASPOR 2

*Blogta şu ana kadar pek çok Maç Yazısı yayınladım. Ancak ilk defa bir maç için iki takımın taraftarının gözünden iki ayrı yazı bu sayfalarda yer bulacak; Adana Derbisi'ne de bu yakışırdı.. Derbiyi Adana Demirspor adına @mundial1940 izledi ve altligler.blogspot.com için yazdı !

Bir maçı yorumlarken “ ilk 10 dakika baskılı oynayan…” şeklinde anlatmayı nedense hiç başaramıyorum. Hele bu Adana Demirspor- Adanaspor A.Ş. maçı olunca imkânsız hale geliyor. Ama az da olsa buralara da değinmek gerekiyor.

Değerlendirmeye başlarken bunun bir hafta öncesinden başlamak gerekiyor. Adana Demirspor bir hafta önce Kayseri Erciyesspor deplasmanından 5-1 gibi bir hezimetle döndü. Daha takım otobüsü Kayseri’de iken kulüp kaynakları teknik direktör Osman Özdemir’in istifa edeceğini yaymaya başladı. Ve sonuç da bu şekilde gerçekleşti Özdemir istifa etti yerine geçen sene Karşıyaka’yı çalıştıran Mustafa Uğur getirildi. Meselenin daha derinine inersek sorunun teknik direktör sorunu olmadığını, asıl istifa etmesi gerekenlerin kim olduğunu 12-13 yaşındaki çocuklar dahi biliyor. Demirspor taraftarının sezon başından bu yana yürüttüğü mücadele, Adana Demirspor yönetiminin bu mücadele karşısında cevapsız kalması, hatta taraftarlarla bu konuda restleşmesi gibi durumlar bu derbi öncesi de sıcaklığını korudu.

Rakip Adanaspor A.Ş. ise bir hafta önce aldığı galibiyet ile Adana Demirspor’a nazaran daha moralli bu karşılaşmaya hazırlandı.

Diğer değinilecek nokta ise hafta içinde derbi ile ilgili İl Güvenlik Kurulu çeşitli kararlar alması ve daha sonra bu kararını değiştirerek derbi öncesi ortamı daha da gerginleştirmesi oldu. İl Güvenlik Kurulu’nün ilk açıklamasında maraton tribününün eski derbilerde de olduğu şekilde yarı yarıya bölüneceği olmasına rağmen daha sonra bu kararını maça 2 gün kala değiştirmesi tartışmalara neden oldu.

Taraftar ruh hali üzerinden değerlendirirsek maç öncesi Adanaspor A.Ş. taraftarları, gazetecileri ve hatta İddaa Adana Demirspor’u bu konuda çok küçümser noktada duruyorlardı. Maç öncesi Adanaspor A.Ş. taraftarları sokakta, işyerinde, sosyal medyada neredeyse her ortamda bu maçta 5 hatta “5. hafta 5 yediler, 6. hafta da bizden 6 yiyecekler” yorumları yapıyorlardı. Adana Demirspor taraftarı ise böyle olmayacağını, sahada kaybedilse bile tribünde kazanılacağını biliyordu.

Tüm bu tartışmalar içinde maç günü geldi çattı… Sabahın erken saatlerinde derbi havası şehrin her sokağında, caddesinde, mahallesinde hissediliyordu. Maç öncesi bir iş için birçok mahalleyi gezmek zorunda kaldım. Gördüğüm şuydu; şehrin her yerinde Adana Demirspor taraftarları ağırlıklı durumdaydı. Adanaspor A.Ş. taraftarları ise sadece İnönü Parkı çevresinde toplu bir şekilde bekliyorlardı. Bu durumu hem Adana Demirspor taraftarlarının şehrindeki üstünlüğüyle, hem de bulundukları gergin ortamla açıklayabilirim. Ama bu derbide bu durum çok hissedildi. Şehir dışından maçı izlemeye gelen diğer takımların taraftarlarının (Karşıyaka, Göztepe, Eskişehirspor, Gaziantepspor, Diyarbakırspor…) gözlemleri de benimle aynı paralelde idi.  Maç saati yaklaştıkça durum daha da netleşti Adanaspor A.Ş.’nin taraftar grubu maça sivil gelinmemesi konusunda uyarı yapmasına rağmen birçok Adanaspor A.Ş’li taraftarın maça sivil şekilde gelmesi de gördükleri bu ortamın yansımasıydı.

Stadda biletlerin hemen hemen tamamı tükenmişti. Bazılarının aklına maraton tribünündeki boşluklar takılabilir; o konuda Adana Demirspor taraftarlarının merdiven boşluklarına, hatta bir koltuğa 2 kişi oturmak pahasına da olsa turuncu bölgeye oturmamak inadı yüzündendir. Adanaspor A.Ş.’li taraftarlar ise kendilerine ayrılan yerleri hemen hemen doldurmuşlardı ve maç başlamadan  “Beş beş beş” tezahüratları yapmaya başlamışlardı bile. Şimşekler Grubu ve mavilacivert.com ise maç için özellikle maraton tribününde birçok görsel gösterim hazırlamıştı. Her Demirspor taraftarı bilir ve rahatlıkla söyler ki maratonda o disiplinle o koreografinin yapılması bile başlı başına bir olaydır.  

Gelelim maça… Takımlar daha sahaya ısınmaya çıktıklarında Adanaspor A.Ş oyuncularının şaşkınlığı gözümden kaçmadı. İlk kez “kendi sahalarında” böyle bir baskı altında maça çıkıyorlardı ve bu yaşadıkları şaşkınlık yüzlerinden okunuyordu.

Demirspor cephesi ise yeni teknik direktör Mustafa Uğur yönetiminde, kadrodaki değişiklerle sahadaydı. Kalede Ramazan yerine geçen sezon Adana Demirspor’u şampiyon yapan en önemli isim Şener’le başlayan Uğur, uzun süre lisans sorunu yaşayan Lawal’ı da Emre’nin yerine tercih etti. Azeri Cavid’in yerine ise Erçağ’ı oynatmayı tercih eden Uğur, İrfan Başaran’ı da yedek soyundurdu. Adanaspor A.Ş.ise oturmuş kadrosuyla sahadaydı.

Burada uzun uzun maçı anlatmaya gerek yok. Sadece Erçağ’ın golüyle gelen tribün baskısıyla Adanaspor A.Ş. futbolcularının elini ayağına dolaştığını rahatça söyleyebiliriz. Tabii burada başta Erçağ ve Lawal’ın oynadığı müthiş oyunun payı da büyük. Maçın sonucu ise Adana Demirspor’un ilk yarıda attığı 4 golle belli olmuştu. 2. yarıda Adanaspor A.Ş. attığı 2 golle ne kadar ümitlense de Adana Demirspor futbolcuları ve taraftarları kendilerini küçümseyenlere en güzel cevabı 4-2’lik galibiyetle vermiş oldu.

Bir noktayı da kaçırmayalım maç öncesi birçok yerden şu temenni duyuldu; “Kardeşim 2 kentin takımı ne diye bu öfke Adana kazansın” Bu yaklaşım genel bir klişe olarak her derbi için söylenir. Ama söz konusu halkın takımı olarak kalmak için çaba sarf eden bir kesimle şirketleşmeyi ve futbolda endüstriyel olmayı “çağdaşlık” olarak adlandıran ve şirketleştikleri günü kutlayan bir kesim arasında yapılan bir derbidir. Bunu Türkiye’deki diğer derbilerden ayıran nokta da budur. Yani Halkın Takımı ve Anonim Şirketi derbisidir bu.