* 2. Lig Kırmızı Grup 19. hafta karşılaşmasını Mehmetcan Kutlay izledi ve altligler.blogspot.com içiz yazdı. [https://twitter.com/MemetcanKutlay]
1 haftalığına anne memleketim Antakya'da bulunmayı fırsat bilerek Hatayspor - Fethiyespor maçını tribünden izleme imkanı buldum. 2. Lig Kırmızı Grup'ta mücadele eden iki ekip de liderlik mücadelesi veriyor; Polatlı Bugsaşspor'un arkasında sırasıyla ikinci ve üçüncü durumdalar. Ancak bu maçın Hatayspor için bir önemi daha var. Sezonun başından beri Atatürk Stadı'nda kapalı tribün inşaatı sürdüğü için maçlarını Reyhanlı'da oynayayn Bordo-beyazlılar için bu karşılaşma aynı zamanda Atatürk Stadı'na dönüş maçı. Öncelikle şunu söylemek gerek, stad ve atmosfer gerçekten harikaydı. Hatayspor'un muhteşem bir taraftar potansiyeli var, ancak ülkenin bu potansiyeli fark etmesi için maalesef takımın en azından PTT 1. Lig'e çıkması gerekiyor. Futbolun güzelliği taraftardır diyerek ben de öncelikle, bir futbol dilencisine yakışır şekilde Antakyalı futbolseverlere yazımda yer vereceğim, sonra maçın kısa bir özetini geçeceğim.
Maç öncesi stadın önüne geliyorum, meşaleler eşliğinde toplanan kalabalık bir taraftar grubu var, "Cadde" adındaki bu oluşum sekizinci yılını kutluyor. Hemen dalıyorum muhabbete balıklama; çok iyi karşılıyorlar beni, "Şükür sonunda stadımıza kavuştuk, önetim elinden geleni yaptı, şimdi sıra bizde" diyorlar. "Bugün bu stad dolacak, her yer şenlik havasında olacak". Gerçekten de öyle oldu. Maçın öncesinde de maç esnasında da heyecanlı kalabalık, Cadde önderliğinde bir dakika bile susmadan takımını destekledi. "Biz deplasman da yapıyoruz" diyor Yusuf adında bir arkadaş. "Turgutlu'ya gittik geçen hafta, maçı aldık döndük. Haftaya da İstanbul'dayız" diyor. Hemen sözleşiyoruz Güngörenspor maçı için. Haftaya da tribün yolu gözüküyor bana.
Daha sonra civar esnafıyla sohbet ediyorum biraz."Her şey iyi güzel, bu takım geçen sene 3. Lig'de şampiyon oldu da çıktı bu lige, ilk sezonunda 2. Lig'te de şampiyonluğa oynuyoruz. Başkan Hikmet Çinçin büyük çaba sarf ediyor takım için, Allah razı olsun" diyorlar. Bakan Sadullah Ergin de takımla yakından ilgiliymiş, bakanlığından önce de maçlara gelir gidermiş, öğreniyoruz. Tek kafalarını karıştıran konu, takımı şampiyon yapan İsmail Batur'la yolların ayrılması. "14 maç gol yemeyen takımın hocası ayrıldı, şampiyonluk sevincimiz yarıda kaldı." diyorlar, ancak şimdiki teknik direktör Ali Güneş'le de işler iyi gittiği sürece taraftarın sorunu yok. Maç içerisinde yapılan 31. dakika şovu da ayrıca görsel şölen niteliğindeydi. Gelgelelim sahadaki futbola...
Hatay etkili istekli başlıyor maça, öyle ki her atakta 10-15 pas yapmaları şaşırtıyor beni. İki takım da organize geliyor ancak zeminin de azizliğiyle son vuruşlarda çok etkisiz kalıyorlar. Hatayspor'da 10 numaralı Ömer Bozan yönetiyor tüm atakları, kendisi tribünlerin de sevgilisi. Bir pozisyonda ona faul yapılınca tribünler sahaya inecek gibi oluyor neredeyse. Şişirme toplarda Hatay'ın 9 numarası Mehmet Fuat kafa toplarında çok etkili, neredeyse her topu arkadaşlarına indiriyor. Ancak orta sahadaki eksiklik kendini hemen gösteriyor. İkinci bölgede hemen hemen bütün toplar yeşil-beyazlılarda. İlk yarının sonlarında Onur Okan'la %100'lük bir fırsat yakalıyor Fethiye ancak kaleci Ömer Kısa geçit vermiyor bu pozisyonda. İlk yarı 0-0 sona eriyor.
İkinci yarı çok daha hareketli. İlk dakikadan itibaren Hatayspor tek kale oynamaya başlıyor. 70'e kadar net poziyon yok, 70'te ise 40 metreden füze gibi gelen Hatay şutu direkte patlıyor. 5 dakika sonra bana göre nizami olan bir Hatay golü faul gerekçesiyle sayılmıyor. 82'de ise yine Hatayspor çok organize gelip topu penaltı noktasındaki Soner'e indiriyor ancak kaleci Ozan Öztürk devleşiyor kalesinde. Karşılaşma futbol, pozisyon ve hikaye açısından zengin olsa da gol eksik kalıyor ve puanlar paylaşılıyor. Antakya'da iki takım, lider Polatlı Bugsaşspor'a çalışıyor. Yaşadığım muhteşem tribün atmosferi ve Cadde grubundan arkadaşlarla kurduğum muhabbet bağı ise benim yanıma kâr kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder